ارکیده_فالانوپسیس
ارکیدهها امروزه درتمام دنیا بخصوص اروپا، آمریکا و آسیای دور از پر فروشترین و جذابترین گیاهان برای خانهها، آپارتمانها، رستورانها، هتلها و مراکز عمومی دیگر هستند.
این محبوبیت به دو دلیل حاصل شدهاست.
اول اینکه این گیاهان بسیار کم توقع بوده و با نگهداری اندکی به محیط خو میگیرند.
از طرف دیگر وقتی گل دهی بکنند گلهاشان تا ماهها زیبا و درخشنده باقی میماند (حدود سه تا شش ماه بسته به محیط و شرایط)
مدت زمان نگهداری ساقه گلدهنده در ارکیده فالانوپسیس بسیار زیاد و باور نکردنی است. یعنی زمانی حدود ۳ تا ۶ ماه یک ساقه گلدهنده به شکوفایی ادامه میدهد.
حتی شاخه بریده این گل هم یک ماه در آب دوام میآورد.
بعد از تمام شدن غنچهها ساقه گلدهنده را بررسی کنید. روی ساقه زبانکهای سبز یا قهوهای وجود دارد که از ساقههای گلدهنده جانبی حفاظت میکند. در صورت وجود چنین زبانکهایی ساقه گلدهنده را قطع نکنید. و اجازه بدهید که ساقههای جانبی نیز رشد کنند. و شکوفا بشوند.
اگر ساقه جانبی وجود نداشت قطع کردن ساقه گل دهنده اصلی موجب تسریع در گلدهی مجدد خواهد شد.
ترکیب خاکی : معمولا بعد از پایان گلدهی باید خاک گلدان را عوض کرد. با استفاده از ترکیبی از مواد سبک و جاذب رطوبت (مانند پرلیت درشت. لیکا. ورمیکولیت. پوکه معدنی درشت خرد نشده) همراه با بقایای پوسیده چوب یا پیت ماس یا کوکوپیت بعلاوه مقدار ذغال چوب و مقدار کمی شن و البته خزه.
در نظر داشته باشید که در کشت هیدروپونیک از اسفنج به تنهایی و یا پرلیت درشت به تنهایی و یا بسترهای جدید دیگر نیز استفاده میشود.
همچنین در نظر داشته باشید که ریشههای بیرون گلدان علامت خوبی برای سلامتی گیاه هستند و این ریشهها برای جذب رطوبت هوا از گلدان خارج میشوند.
شرایط محیطی مورد نیاز :
نور : کم
رطوبت : کمی خشک
دمای ایده آل : 20 درجه سانتیگراد
خاک و تغذیه : خاک سبک و جاذب رطوبت
فیکوس آمستل (آمستر)
بنجامین_آمستر
این نوع از ficus دارای برگ های بلند و باریک می باشد. بسیار مناسب برای منزل و یا گلخانه می باشد. دارای شاخ و برگ نسبتاً زیاد بوده ولی گل ندارد.
نور:
نور فراوان؛ اما از تابش مستقیم نور خورشید اجتناب شود؛ لذا در کنار پنجره های جنوبی باید از پرده استفاده شود یا تابش غیر مستقیم بر گیاه صورت گیرد.
دما:
دمای مناسب بین ۱۶ تا ۲۹ درجه سانتیگراد؛ دمای پایین تر از ۱۰ تا ۵ درجه را برای مدت کوتاهی تحمل می کند.
ابیاری:
در تابستان هفته ای دو بار و در زمستان هفته ای یکبار و با آب ولرم آبیاری شود، زیرا آب سرد موجب آسیب به برگ ها و ریزش آنها می شود
خوب است برگ های گیاه هر دو روز یکبار با اسپری غبارپاشی شود.
کوددهی:
هر دو هفته در طول بهار و تابستان با کودهای محلول در آب تغذیه شود .
خاک:
خاک مناسب این گیاه، خاک خوب گلکاری است که به خوبی زهکشی شده باشد. مخلوط یک قسمت خاک باغچه، یک قسمت شن درشت و یا پرلیت، یک قسمت تورب (پیت) یا هوموس میتواند باعث رشد بهتر گیاه شود.
زاموفیلیا
زاموفیلیا گیاهی گلدار ، کند رشد و بسیار مقاوم می باشد. بومی مناطق شرقی و جنوبی آفریقاست. که به ارتفاع ۴۵-۶۰ سانتیمتر می رسد این گیاه دارای ریزوم های آبدار می باشد. این گیاه بطور معمول همیشه سبز می باشد ولی در طی خشکی خزان می کند. برگ ها با طول ۴۰-۶۰ سانتیمتر دارای ۶-۸ برگچه به طول ۷-۱۵ سانتیمتر می باشد.
گلهایی که در نور کم در این گیاه ایجاد می شود شامل اسپات های به رنگ هایی از زرد تا قهروه ای و نقره ای رنگ می باشد گلدهی معمولا از اواسط تابستان تا اوایل پاییز اتفاق می افتد. همه اجزای این گیاه سمی است و نباید جویده شود این گیاه دارای اکسالات کلسیم می باشد که می تواند موجب حساسیت های پوستی شود. چنانچه دمای محیط بیرون کمتر از ۱۵ درجه سانتیگراد نباشد می توان در فضای بیرون از آن استفاده نمود. نام دیگر این گیاه، گیاه زی زی می باشد.
نیازها:
دما:بهترین دما برای این گیاه مقاوم ۲۲در شب الی ۳۰ درجه در روز میباشد در صورت گرم شدن بیشتر باید با اسپری برگها را آبپاشی کنید.
آبیاری:تنها دشمن این گل آبیاری زیاد میباشد زیرا این گیاه در ریشه های خود که به صورت ساقه زیرزمینی است آب جمع میکند و آبیاری زیاد باعث پوسیدگی ان می شود .به طور کل هروقت خاک این گل کاملا خشک شد گیاه را دوباره سیرآب کنید در زمستان هم که هفته ای یکبار آب ندهید. آبیاری بیش از اندازه موجب زردی برگ های این گیاه می شود.
نور:این گل برای رشد مطلوب و شرایط ایده آل به جای روشن با نور غیرمستقیم نیاز دارد ولی در مکان های تاریک تر هم قادر به زنده ماندن و ادامه ی زندگی هست.باید مواظب باشید که اشعه آفتاب به برگ گیاه نخورد زیرا باعث سوختن آن می شود.
خاک: به خاکی سبک با زهکشی عالی نیاز دارد مثلاً خاک کاکتوس گزینه ی مناسبی برای این گل است.
تغذیه: در کل به تغذیه آن چنانی نیازی نیست ولی برای محض اطمینان سالی ۲ بار با کود مایع آن را تغذیه کنید کافی می باشد.
آکالیفاها گیاهانی هستند با شاخ و برگ انبوه که ارتفاعشان به 120-180 سانتیمتر می رسد .
با هرس نمودن به موقع،این ارتفاع را می توان همیشه بین 30-90 سانتیمتر نگه داشت
گونه های مهم
گونه ای از این تیره(هیسپیدا) با برگ های سبز درشت و نوک تیز که گل هایی شبیه به دم روباه به رنگ های سفید ،صورتی و قرمز دارد.
گونه ای دیگر به نام گادسفینا که برگ های بیضی شکل دارد و حاشیه ی آن ها با رگه های پهن و سفید و رنگی تزیین شده است .
ویلیسکیانا ،نوعی دیگر از آکالیفاهاست که چون بر روی برگ های نوک تیزش 8-10 سانتیمتر خال های قرمز مسی و صورتی دارد به آن برگ مسی و با بیف استکی می گویند .
طریقه ی پرورش :
1-نور: آکالیفاها هنگامی سرحال خواهند بود که روزانه قریب به چهار ساعت به جز ماه های تیر و مرداد از تابش مستقیم نور خورشید برخوردار باشند،حد وسط میزان نور ایده ال ان ها چه مصنوعی چه طبیعی هشتصد شمع به مدت دوازده ساعت در روز می باشد،البته نور درخشان و غیر مستقیمی که از منبع نوری دیواری پخش می شود برای رشد متعادل این گیاهان کم و بیش کافی می باشد
2-درجه حرارت : برای آکالیفا ها درجه حرارت مناسب در روز بین 21تا 30درجه سانتیگراد ودر شب 15تا 20 درجه سانتیگراد است که بایستی با رطوبتی بیش از 40 درصد توام باشد .
یاس رازقی
یاس رازقی گیاهی بالارونده با گل های سفید و کوچک و بسیار معطر است. این گیاه فوق العاده زیبا و خوشبو را می توانید در باغچه کوچک خانه تان بکارید و یا در گلدانی در محیط بیرون قرار دهید.
نیازها:
نور: به نور زیاد نیاز دارد ولی افتاب تند بویژه در فصل تابستان برایش مضر است. داخل منزل در محلی نورگیر میتوانید گیاه را نگه داری کنید.
دما: آب و هوای معتدل گرم و مرطوب برای گیاه مطلوب می باشد. در مناطقی که خطر سرمازدگی وجود ندارد، یاس رازقی را در هوای آزاد پرورش می دهند و در مکانهایی که هوای زمستانی سرد است ، حتمأ باید گیاه را به مکان های پوشیده منتقل نمود
خاک: باید از خاک فاقد هرگونه آهک استفاده کنید. بطور کلی خاک مناسب برای این گیاه شامل سه قسمت خاک برگ پوسیده درختان جنگلی (هوموس) ، دو قسمت شن شسته شده (ماسه) و یک قسمت خاک معمولی باغچه میباشد.
آب: دفعات آبیاری بستگی به فصل و درجه حرارت محیط دارد. درتابستان بویژه در موسم گل دادن باید روزی یک بار آبیاری شود. آب مصرفی نباید قلیائی و دارای مواد آهکی باشد. می توان برای خنثی کردن اثرات زیان بخش آب آهکی وقلیائی یک قطعه زاج سیاه (سولفات آهن ) در کنار گلدان گذارده هنگام آبیاری آب را روی آن بریزید.
کود: موقعی که غنچه گلهای یاس رازقی ظاهر می شود حتما باید به پای بوته کود داد. بهترین کود طبیعی که باغبانان با تجربه مصرف می کنند، شیره کود گوسفندی است که ۲ الی ۳ قاشق سوپخوری شیره کود را پس از بهم زدن به پای هرگلدان می ریزند.
در محلهایی که تهیه کود طبیعی دشوار است، مصرف کود شیمیائی مخلوط سولفات آمونیم و فسفات آمونیم به نسبت ترتیب سه و یک و به قدر یک قاشق غذا خوری در هر دو هفته از اواسط بهار به بعد توصیه می شود.
در دادن کود شیمیایی باید دقت شود زیرا زیاده روی در مصرف کود وسموم شیمیایی باعث ایجاد مسمومیت در گیاه میشود.
تکثیر:
برگ انجیری
گیاهی با برگهای پهن که در برخی گونه ها برگ ها کامل و بدون بریدگی و در برخی دیگر دارای برش های عمیق است. این گیاه بسیار مقاوم بوده و هوای گرم و مرطوب برایش ایده آل است. تغییرات درجه حرارت را به راحتی می پذیرد.. برای افراد مبتدی گیاهی مناسب است.
نیازها:
نور: نزدیک پنجره با نور غیرمستقیم، نیم سایه، نیم آفتاب نور دلخواه این گیاه است. مواظب اشعه مستقیم آفتاب باشید. نور مستقیم آفتاب باعث سوختگی برگ ها می شود.
دما: اگرچه تا ۱۰ درجه مقاومت می کند ولی کمتر از ۱۳ درجه تحمل می کند. در زمستان در صورت افت دما اگر به گیاه خیلی کم آب بدهید، در مقابل سرما مقاومت می کند. در تابستان غبارپاشی کنید.
آبیاری: در بین دو آبیاری اجازه دهید سطح خاک گلدان خشک شود. آب بیش از اندازه برای گیاه مضر است.
خاک: ترکیبی از خاک برگ (مقدار خاک برگ بیشتر باشد) کود آلی و خاک باغچه (گل رس) برای این گیاه مناسب است
گلدان برگ انجیری باید دارای زهکش خوب باشد.
برگ انجیری نیاز کمتری به کود های فسفری دارد و این کود در رشد و نمو گیاه اثر معکوس دارد.
تکثیر: گرفتن قلمه در بهار که البته چون قلمه ها دارای ریشه هوایی هستند به راحتی تکثیر می شود و هر سه یا چهار قلمه ای را که ریشه کامل داده در یک گلدان کاشته و وسط گلدان یک قیم خزه دار قرار دهید تا گیاه روی این قیم رشد کرده و بالا رود که منظره زیبایی به گلدان می دهد. قلمه ها از روی پایه مادری که در ۱۸ درجه سانتیگراد نگهداری می شوند هر دو تا سه ماه یک بار برداشت می شوند.
کانال شهر گل ها
کانالی پر از گل و گیاهان زیبا و زینتی
کانالی برای اموزش پرورش و نگهداری گیاهان زینتی
کانالی پر از تصاویر گل های بی نظیر
لیسیانتوس
لیسیانتوس از زیباترین گلهای زینتی شاخه بریدهمی باشد. که در رنگهای ارغوانی، کرم، صورتی و سفید دیده می شود و دارای انواع یکساله، دوساله و چندساله است. دارای انواع پاکوتاه و پابلند است که انواع پابلند برای تولید گل شاخه بریده و انواع پا کوتاه جهت کاشت در گلدان استفاده می شود البته بیشتر به عنوان گل شاخه بریده استفاده می شود . دوره گلدهی آن طولانی بوده و زمان گلدهی در اردیبهشت تا شهریورمی باشد.
نیازها:
ابیاری: برای بهترین گلدهی به آبیاری منظم و مرتب نیاز دارد. در مراحل رشد نیاز به آب کمی دارد و در مرحله گل دهی نباید خاک خشک شود هنگام آبیاری گیاه دقت شود که سطوح بالایی خاک خشک باشد زیرا با آبیاری زیاد و رطوبت زیاد برگها ضعیف شده و گیاه بتدریج از بین می رود.
دما: به سرما حساس است. دمای مناسب آن در روز بین 20-24 و در شب بین 15-18 درجه سانتیگراد است.
خاک: خاک لومی خنثی تا کمی قلیایی با زهکشی مناسب
کود: بصورت متناوب همراه با آبیاری با ازت و پتاسیم به نسبت 1به 5/1 و کلسیم ( نیترات کلسیم) کوددهی شود. پس از ظهور جوانه کوددهی متوقف شود .
نور: نیاز به نور کامل آفتاب دارد و در زمان گلدهی نور در حالت ملایم تنظیم گردد. نور زیاد باعث کاهش طول ساقه و افزایش تعداد گل می گردد. نور کم باعث کاهش شدت رنگ گل می گردد.
تکثیر: کشت بذر در پاییز یا زمستان یا کشت بافت
برداشت: شاخه گل ها صبح زود وقتی که 2-3 غنچه باز شده برداشت شود طول عمر شاخه گلهای بریده شده زیاد است و با کوتاه کردن مرتب ساقه گل می توان گل را به مدت بیشتری نگهداری کرد.
نکات قابل توجه:
با تنظیم دما، نور و آبیاری میتوان ارتفاع ساقه را کنترل نمود.
برای افزایش یکنواختی شاخه های جانبی لازم است اولین شاخه گل حذف گردد.
این گیاه دارای انواع یکساله، دوساله و چندساله بوده و شرایط دمایی گل در زمانهای متفاوت در دوره پرورش گیاه می تواند این ویژگی را تحت تاثیر قرار دهد.
به زمان کوددهی و نسبت کودها و میزان نمک و نیترات در دوره پرورش گیاه توجه شود.
کالانکوئه
کالانکوئه یکی از گیاهان آپارتمانیمی باشد که در فصول گرم میتوان شاخهها و حتی گل های آن را در بالکن برخی افراد علاقهمند به نگهداری این گل دید.
کالانکوئه مانند گیاهان هم خانواده خود گلهای فراوانی میدهد. این گلها که معمولاً صورتی یا قرمز کمرنگ هستند، از اواسط زمستان تا اواسط بهار میشکفند، در بعضی از کالانکوئهها گلها کوچکند در عوض این گونهها به دلیل برگهای زیبایشان مورد توجه قرار دارند.
نیازها:
نور: این گیاه علاقه زیادی به نور دارد. در زمستان آن را داخل آپارتمان و نزدیک به پنجرههای آفتابگیر قرار دهید و در سایر فصول روی تراس یا بالکن در محل سایه آفتاب نگهداری کنید.
آب: نیاز کالانکوئه به آب متوسط است، هر بار مقدار کمی آب به آن بدهید اما نباید در فاصله بین دو آبیاری خاک خشک بماند.
خاک: یک قسمت خاک باغچه، یک قسمت ماسه و یک قسمت کود حیوانی را با هم مخلوط کنید.
گرما: این گیاه گرمادوست است. در زمستان درجه حرارت ۱۶ تا ۱۹ درجه سانتیگراد و در تابستان ۳۰ درجه سانتیگراد مناسب است. البته در فصل گرم، گرمای بیش از این را نیز تحمل میکند. رطوبت نسبی معادل ۵۰ تا ۷۰ درصد برای کالانکوئه ایده آل است. ضمنا این گیاه به دلیل آبدار و گوشتی بودن در دماهای زیر 2 درجه آسیب می بیند.
تکثیر: زمان مناسب برای کاشت بذر اوایل بهار و موقعی است که درجه حرارت به ۲۱ درجه سانتیگراد رسیده باشد. میتوان از قلمه برگ و ساقه نیزاستفاده کرد. به این ترتیب که قلمههایی به طول ۸ تا ۱۲ سانتی متر از شاخههایش جدا کنید و به ماسه منتقل کنید. مناسبترین زمان برای تکثیر به روش قلمه، اواخر بهار تا اواسط تابستان است. غالبا جوانه حاصل از قلمه برگ ، گیاه قوی تر و درشت تری حاصل می کند.این گیاه حتی در شرایط رطوبت پایین نیز ریشه های هوایی کوچکی تولید می کند که میتواند در تکثیر مورد استفاده قرار گیرد .
آفات: این گیاه جزو گیاهان مقاوم در برابر آفات و بیماری ها می باشد و به جز شته های قرمز که از ساقه های گلدار این گیاه استفاده می کنند غالبا آفت دیگری تمایلی به استفاده از این گیاه ندارد .
پوتوس
پوتوس، گیاهی بوتهای و همیشه سبز می باشد که هم در نورِ کم رشد می کند و هم در نور زیاد؛ هم در خاک رشد می کند و هم در آب؛ رویِ هم رفته پوتوس بسیار سازگار است! آنها در خاکِ غنی به خوبی پرورش مییابند اما تقریباً به همان خوبی در خاکِ ضعیف نیز رشد میکنند.اما نورِ مستقیمِ آفتاب را تحمل نمیکنند.
نگهداری از پوتوس راهی آسان برایِ شروعِ نگهداری از گیاهانِ آپارتمانی و آوردنِ رنگِ سبز به فضایِ خانه است.
به همین دلیل این گیاه گزینه بسیار مناسبی برایِ نگه داری در محلِ کاراست.
پوتوس برایِ سگها، گربهها و کودکانِ کم سن سمی است. ولی کشنده نیست اما اگر خورده و هضم شود به دلیلِ وجودِ کلسیم اگزالات در ترکیباتش، به تحریکِ دستگاهِ گوارشی و استفراغ منجر میشود.
نیازها:
کود : در طول بهار به طور مرتب از کود سرشار از نیتروژن و پتاسیم استفاده کنید تا به رشد و نمو گیاه کمک شود. برای کود دهی هر ۱۵ تا ۲۰ روز، کود را به آب آبیاری اضافه کنید.
آبیاری: این گیاه را به طور مرتب آبیاری کنید و با ۲ تا ۳ لیوان، خاک را عمیقاً مرطوب کنید. همیشه برای آبیاری بعدی صبر کنید تا خاک خشک شود. آب را نباید داخل زیر گلدانی رها کنید. زیرا آب راکد باعث ایجاد بیماریهای قارچی میشود.
نور : این گیاه را در مکانی نسبتاً روشن قرار دهید. البته نه در نور مستقیم آفتاب، زیرا نور آفتاب ممکن است به برگهای آن آسیب برساند. برای رشد متعادل آن، بهتر است گیاه را در مکانی زیر سایه، که فقط در خنکترین ساعات روز نور آفتاب به آن میتابد، قرار دهید. توصیه میکنیم این گیاه را در خانه یا گلخانه گرم قرار دهید. وقتی که دما از ۱۵ درجه سانتیگراد بیشتر شد، میتوانید آن را بیرون بگذارید.
تکثیر: جوانه زدن این گیاه در گلخانهها رایج بوده و پرورش و نگهداری از آن ساده است. حتی یک یا چند جوانه از آن، میتوانند بدون خاک ریشه بزنند.
به این منظورابتدا گلدان مورد نظرتان را تهیه کنید سپس سنگهای شیشهای به رنگ دلخواه را انتخاب و داخل گلدان قرار دهید، بعد جوانه گیاه را داخل آنن بگذارید ( در یک گلدان میتوانید بیش از یک جوانه بکارید). سنگها را آرام داخل گلدان قرار دهید. سپس گلدان را با آبی که نه خیلی گرم و نه خیلی سرد باشد، پر کنید. سعی کنید دمای آب با دمای محیط یکسان باشد تا به گیاه شوک وارد نشود. پس از رویش ریشهها میتوانید گیاه را در گلدان بکارید یا اگر دوست داشتید آن را داخل گلدان (شیشهای) پر از سنگتان نگه دارید.