ارکیده ها بطور کلی به دو دسته تقسیم می شوند :

۱) ارکیده های مونوپودیال (monopodial) :

آنها دارای ساقه های منفرد و ایستاده هستند و برگ هایشان متضاد همدیگر در دو طرف ساقه مرتب شده اند. ساقه گلدهنده آنها از قاعدۀ بالاترین برگ خارج می شود. از جمله آنها می توان به انواع: “vandas” و “phalaenopsis” اشاره نمود (۲).

۲) ارکیده های سیمپودیال (sympodial) :

بیشترین ارکیده های پرورشی از انواع “سیمپودیال” هستند. آنها بطور افقی رشد می کنند و ساقه های جدید از ریزوم های قدیمی منشأ می گیرند و گل ها و برگ ها در نوک ساقه های جدید ظاهر می شوند (۲).

تفاوت مونوپودیال و سیمپودیال

 ارکیده ها راهمچنین از جنبه هایی نظیر : سکونتگاه بومی ، حرارت محیط ، رطوبت نسبی و میزان نور ترجیحی دسته بندی کرده اند آنچنانکه :

الف) ارکیده های بومی مناطق گرم و مرطوب نظیر : “phalaenopsis” و “paphiopedilium” که به روزهایی با دمای ۸۵-۷۳ درجه فارنهایت و رطوبت نسبی ۹۰-۸۰ درصد نیازمندند ولی خواهان نور شدید نیستند. چنین ارکیده هایی بهتر است در مقابل پنجره های غربی یا شرقی قرار گیرند (۲).

phalaenopsis

paphiopedilium

ب ) ارکیده های مناطق گرم نظیر : “cymbidium” و “dendrobium” که نیازمند دمای ۷۰-۵۵ درجه فارنهایت با رطوبت نسبی پایدار و تهویه مناسب هوا هستند. اینگونه ارکیده ها را به دلیل نورپسندی در مقابل پنجره های جنوبی قرار می دهند (۲).

cymbidium

dendrobium

پ ) ارکیده هایی نظیر : “cattleya” و “oncidium” برای بخش های نسبتاً خشک و خنک مناسبند. آنها قادر به تحمل فصول خشکی طولانی با دمای ۹۰-۸۰ درجه فارنهایت می باشند که متعاقباً با فصول بارانی همراه گردند. نیاز نوری این گروه زیاد است لذا در مکان های روشن از جمله پنجره های جنوبی قرار می گیرند (۲).

cattleya

oncidium

ت ) ارکیده های عرض های جغرافیایی بالا نظیر : “masdevallia” و “epidendrum” که در جنگل های بارانی با متوسط دمای ۷۰-۶۰ درجه فارنهایت و رطوبت نسبی زیاد رشد می کنند. آنها نورهای کم شدت و فیلترشده را می پسندند (۲).

masdevallia

epidendrum

 منبع